Το παρόν βιβλίο ερευνά τη σχέση της κλασικής κοινωνικής και πολιτικής θεωρίας και της θεωρίας του κοινωνικού κράτους, όπως αυτή αναπτύχθηκε στο ρεύμα που έγινε γνωστό ως “Νέος Φιλελευθερισμός” μετά το 1870 έως τον Μεσοπόλεμο, όπως αποτυπώθηκε στο έργο του σημαντικότερου εκπροσώπου του, J.A. Hobson. Ερευνάται η σχέση του J.A. Hobson με τους σημαντικότερους εκπροσώπους της κλασικής κοινωνικής και πολιτικής θεωρίας και σκέψης της βικτωριανής εποχής στη Μεγάλη Βρετανία, J. Ruskin, B. Bosanquet, H. Spencer, W.H. Mallock, D.G. Ritchie και άλλους. Με τον τρόπο αυτό εισάγεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα ένα πλαίσιο διερεύνησης του πεδίου της θεωρίας της κοινωνικής μεταρρύθμισης, η οποία στην εποχή μας θα μεταφραζόταν σε θεωρία του κοινωνικού κράτους, πέραν τον οικονομικών και μαρξιστικών ερμηνειών της.
